Avrupa’da yaşayan biz Türkiyeli göçmen işçiler, mülteciler, kadınlar, gençler yani kısaca çovid kapitalizminin en büyük mağdurları olanlar;
Bulunduğumuz ülkelerin tüm emekçi sınıflarıyla yan yana, omuz omuza kapitalist sömürü düzenine karşı sınıfsız, sınırsız, sömürüsüz bir dünya için;
Silahlanmaya değil, insan sağlığına yeterli bütçe ayrılması için;
Kısa zamanlı çalışmanın kaldırılması ve işten çıkartılmaların sonlandırılması için;
Ekolojik dengenin bozulmasına karşı, doğa ile insanın uyumlu yaşayabileceği bir dünya için;
Kapitalizmin ölüm ve sömürü düzenine karşı “yeniden sosyalizm” demek için;

”ZAMAN CORONA VİRUS DEĞİL ARTIK BAŞKALDIRMA ZAMANIDIR”!
Kapitalizm ortaya çıkışından bugüne, daha fazla kar uğruna yerküremizi talan etti ve dünyamızı bütün canlılar için yaşanmaz bir hale getirdi. Ekolojik dengenin bozulmasıyla birlikte artık pandemiler günlük hayatımızın birer parçası haline geldi.
Pandemiyi fırsata çeviren sermaye ve devletler bu sürecin faturasını işçilere, işsizler, kadınlara, çocuklara kesip onları yoksulluğa, güvencesizliğe ve açlığa mahkûm ettiler. Dünya nüfusunun ezici çoğunluğu yoksullaşırken, büyük kapitalist şirketlerin karları trilyonlarca dolar arttı, büyüme rekorları kırdılar.
Tekelci şirketlerle iç içe geçmiş olan kapitalist devletler ve onların hükümetleri tarafından on yıllardır uygulanan neo-liberal politikalar sonucu eğitimden, sağlığa, gıdadan, barınmaya kadar işçi sınıfının kazanımları yok edilerek “sosyal devlet ” rafa kaldırıldı. Başta işçi sınıfı olmak üzere bütün halklar yoksulluğa mahkûm edilip, perişan edildi. Bu duruma ek olarak, pandemi koşulları bahane edilip kısa zamanlı çalışma, işten çıkartılma ve hak gasplarıyla yeni saldırılarılar gerçekleştirmekteler.
Pandemi sürecinin etkilerini en ağır yaşayan toplumsal kesimlerin biri de kadınlar. Ev içi görünmeyen, ödenmeyen emeklerinin yanı sıra ücretli emek piyasasında da en kötü, eşitsiz koşullara maruz kalıyorlar. Bunun yanı sıra yaşamın her alanında evde, sokakta, işyerinde erkek şiddeti kat be kat artmış durumda.