POSTACI

Sıra dağlar aşıp gurbete düştüm
Yıllar var ki bunu düşte görmüştüm
Hayra yoranlara şaşıp gülmüştüm
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Gurbetin kahrıyla sevdam inlesin
Gelen yok giden yok derdim dinlesin
Üç beş satır getir gönlüm eylesin
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Eşime dostuma hasret kalmışım
Yavuklum adına nağme salmışım
Gerçeği unutup düşe dalmışım
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Bilirim dereler çağlayıp akar
Kuzular meleşip yaylağa çıkar
Başaklar sararıp harmana bakar
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Ayrılık şerbetin bilmeden içtim
Özüm bende ama sözümden geçtim
Yazım böyle imiş kendim mi seçtim
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Yazan kalem değil yürek bilesin
Bir kez dinle n’olur halin söylesin
Mazrufa bakanlar zarfı neylesin
Sıladan bir mektup yok mu postacı

Yüreğe saplanmış hasretin oku
Alıp götürüyor bir ses bir koku
Ucunu yaktığım mektubu oku
Sılaya bir mektup götür postacı

Ömür gelip geçti gurbet ellerde
Melanî sözleri gezer dillerde
Artık uçmaz oldu suna göllerde
Sılaya son mektup götür postacı

Tahsin MELAN